[zaloguj się]
[pdf]

KORZENIĆ (1) vb impf i może pf

impf a. pf, [impf].

o oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
1 korzenimy
impersonalis
praet korzeni(o)no

[praes 1 pl korzenimy.] ◊ impers praet korzeni(o)no.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Przyprawiać korzeniami; componere, concinnare, condire, diluere, imbuere sapore, medicare, miscere, temperare Cn:

[korzenić co czym: zową ie gwoźdźikámi od woniéy ſzláchetnéy/ którą máią iáko gwoźdźiki Indiyſkié/ którémi téż potráwy korzenimy. UrzędowHerb 52 (Linde).]

W przen [kogo czym]: Ale owo y z młodu/ Wronámi karmiono/ Lecż cnotą korzeniono/ prawdą potrzęſiono. RejZwierz 74v.

Formacje współrdzenne: korzenić się, okorzenić, przykorzenić, rozkorzenić, rozkorzenić się, wkorzenić, wkorzenić się, wykorzenić, wykorzenić się, zakorzenić, zakorzenić się; okorzeniać, wkorzeniać się, wykorzeniać, wykorzeniać się.

Cf KORZENIENIE

ZCh