[zaloguj się]

ODWODZĄCY (10) part praes act

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w odwodzić).

Fleksja
sg
mNodwodzący nN
G Godwodząc(e)go
Aodwodząc(e)go A
pl
N subst odwodząc(e)
G odwodzących
D odwodzącym

sg m N odwodzący (1).A odwodząc(e)go (1).n G odwodząc(e)go (1).pl subst odwodząc(e) (3).G odwodzących (3).D odwodzącym (1).

stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. odwodziciel.

1. Sprawiający, aby ktoś czegoś nie robił, nie uczestniczył w czymś, nie doznawał czegoś (7):
a. Skłaniający do zaniechania, odstąpienia, zniechęcający, powstrzymujący; retrahens BartBydg; avertens Vulg (4): Retrahens, odvodzączi, odcyągaiączi BartBydg 132.

odwodzący kogo (2): Przywiedliśćie mi tego człowieká/ iákoby lud odwodzącego WujNT Luc 23/14. Cf odwodzący kogo od kogo.

odwodzący kogo od kogo (1): ieſliby kośćioł przećiw nieprzyiaćielom choćiaż y od Bogá iednego lud odwodzącym walczyć miał CzechEp 98.

odwodzący w co od czego (1): Przeſtań ſynu moy słucháć ćwicżenia (odwodzącego) w błędy od słow vmieiętnośći [quae adducit te, ut erres ab eloquiis scientiae]. BudBib Pvov 19/27.

b. Pozbawiający czegoś [od czego] (3): Wiele ich ieſt y niepoſłuſznych y prożnomownych/ y od rozumu odwodzących CzechEp kt [idem (2)] *4, 1.
2. Stanowiący przeciwwskazanie prawne [od czego] (3): PRzyczyny od Swiádectwá odwodzące ty ſą. GroicPorz x; Rzeczy od Exekucyey odwodzące. GroicPorz cc4 marg.

W przeciwstawieniu: »odwodzący ... wiodący« (1): Nápiſał Iodocus Dámuderius w kſyążkách [...] s Práwá Ceſárſkiego przykłády/ s ktorych może ſye náuczyć/ kthore znáki ſą dáleko od męczenia odwodzące/ ktore bliſko ku męce wiodące/ kthore nabliżey. GroicPorz hh3v.

Wyrażenie: »daleko odwodzący« (1): GroicPorz hh3v cf W przeciwstawieniu.

Synonim: 1. odciągający.

Cf ODWODZIĆ

ZZa