odwodzić do kogo (1), do czego (5) [w tym: do kogo [i] do czego (1)] (5): Epikurus co też ſwą rádą ludzi zwodzi/ A wiele ich od cnoty tám do niey [pani Rozkoszy] odwodzi. RejWiz 33v; Aby thy Bogi thym więcey zálećił/ y do nich ludźie przyćiągnął/ á potym áby od prawdźiwego Bogá Oycá odwiodł/ iáko wyżſzey od Kryſtuſá odwodźi do ſtworzenia. GrzegRóżn E3v; A ták gdy vſłyſzyſz ducha iákiego/ ktoryby cie chciał odwodzić do inſzych wymyſłow á do inſzey nádzieie oprocż Páná twoiego/ do vmárłych ſwiętych/ do odpuſtow/ do obrázow/ do gromnicżek/ y do inſzych rzecży omylnych/ [...] vciecżże ſie thy iedno do oney vmieiętnośći ſwoiey RejPos 190; CzechEp 343; źlebym czynił/ kiedybym was od pewnego pokoiu/ do niepewnego zwyćięztwá odwodźić miał OrzJan 15.

odwodzić od kogo (20), od czego (140) [w tym: od kogo i czego (5)] (155): ForCnR A3v; BielŻyw nlb 6; SeklWyzn c4v; RejKup q4; MurzHist V3v; MurzNT 76; Toć yeſt wolnoſć ćyeleſtna/ od ktorey nas Páweł S. odwodźi KromRozm II mv, ſ4v; DiarDop 104 [2 r.]; GliczKsiąż P; LubPs O6, bb marg, bbv, Q2v marg, Rv; GroicPorz av; KrowObr 58, 141, 166, 208v; RejWiz 33v, 53v; ten ktory chce odwodźić lud od Bogá/ áby był zabit. BibRadz Deut 13 arg, I 88c marg, 2.Reg 20 arg, II 22a marg; żeś przyſzedł roſtyrki cżynić/ á ſługi moię od robot ich odwodzić. BielKron 29, 5, 205, 282, 307; GrzegRóżn E3v; KochSat B3v; czoſz tedy mieyſczkiemu proznowaniu na przeſzkodzie może być/ czo by nas iákmiarz długo od czwicżenia w naukach odwodzić miało? KwiatKsiąż L4, I3v; Avocata rebus gerendis senectus, Stárość odwodźi od ſpráwowánia rzeczy. Mącz 504c, 14c; SarnUzn G8v; RejAp 57, 79, 100, 175; Ani to/ áni żadna naiwiętſza krzywdá/ nie ma iey [dwornej pani] od pocżćiwośći odwodzić. GórnDworz Cc, C4v, Y3, Ee8, Ff8, Ii7; [abychmy] omylnemu ſwiátu ni w cżym ſie od woley ſwięthey twoiey márnie odwodzić nie dáli RejPos 31; mieli też náſtáć y Prorocy y Apoſtołowie fáłſzywi/ kthorzy mieli odwodzić lud od prawdziwey náuki Kriſtuſowey RejPos 68v, 11, 30, 40v, 52v, 54v (30); RejPosWiecz³ [97]v; BiałKat 46 [2 r.]; KuczbKat 370; RejZwierc 6v, 11, 135v, 266v; WujJud 119v, 131v, 133v [2 r.]; RejPosWstaw 110v; á o tobie ſłyſzeli/ iż tych wſzytkich żydow ktorzy ſą miedzy pogány odwodziſz od zakonu Moyżeſzo⟨wego⟩ CzechRozm 77, 36, 67v, 71 [2 r.], 89v, 170 (11); A niech ćię wſtyd od ſpowiedzi nieodwodzi KarnNap C4; Bo oni będąc y rozumem y bogáctwy od Bogá lepiey obdárzeni/ więcey przycżyn máią ktore ie od wyſtępkow odwodzą ModrzBaz 73, 18, 25v, 67, 75, 126; gdzie Márkowi Epheſkiemu y vporowi iego wolność dáią/ á nikt go od iego zákámiáłośći poniewolnie nie odwodzi SkarJedn 295, 306, 376, 380; Oczko 18v; Chodząc z towárzyſzmi ſwymi po wſzytkim onym páńſtwie: ludzie od Cżártowſkiey ſłuſzby odwodził SkarŻyw 231, 47, 100, 238, 290, 483; CzechEp 46, 76, 281, 289, 343 (9); Ktorymi ſłowy/ Páweł ś. odwodźi/ od onych zabáwek ceremonialnych zakonnych/ y od roſkoſzowánia w tym świećie/ y ſtáránia ſię o ty rzecży źiemſkie NiemObr 9, 31 [2 r.], 42, 61, 91; nie dopuſzcżayćie ſię w namnieyſzey rzecży od powſzechnośći kośćiołá Bożego (ktory oni Papieſkim żowią [!]) odwodźić ReszPrz 91, 109; ArtKanc S16v; Phil F, L2, N3, R2; GórnTroas 10, 27; GrabowSet I2v, Xv; OrzJan 15, 59, 70; toć nie iedná rzecż od pokuthy odwodźi. LatHar 162 marg, +2v, 33, 40, 657; 12 Piſze rozmáitym ſtanom/ ſtárym y młodym. 15 Odwodząc ich od miłośći świátá/ 18 Y od haeretykow/ ktore Antychriſtámi zowie. WujNT 1.Ioann 2 arg, s. 248, 1.Cor 10 arg, Gal 5 arg, Col 2 arg, 1.Tim 1 arg, s. 751, 838; SiebRozmyśl B; A my ládá wiátrom y ſtráchom od ſzukánia ſię zbáwienia odwodźić dáiem SkarKaz 519a, 4a; CiekPotr 17; SkarKazSej 661a; KlonWor 12. Cf Zwrot. [Cf też 1. Przen OrzQuin T2v].

odwodzić z czego (1): BibRadz I 108c marg cf W przen.

odwodzić ku komu [ku sobie], ku czemu (2): A kaznodźieie maią nanie wołać iako na przeklęté/ i ktoré inſzą chfáłę panu vſtawuią niſzli on ſám vſtawił/ i temże duſzám ſzkodzą/ ku ſobie ié od pańſkiéi woléi odwodząc MurzNT 76; A on by ſie znák ábo cud wam przezeń opowiedány wypełnił/ ále by was przedſię odwodźił ku náſládowániu y chwaleniu Bogow cudzych/ ktorych wy nie znaćie. BibRadz Deut 13/2.

odwodzić na co (2): áby gdy żołdu nie ſtánie/ cnotá wáſzá miáłá ſie tym krégiem hámowáć/ á was od ſławy woiennéy ná próznowánie y ná leniſtwo odwodźić OrzJan 59; Przetoż nie ſłuchaymy tych/ ktorzy ná ſtrony y ſekty odwodzą/ mowiąc; Owo tu ieſt Chriſtus/ ábo/ Ono tám. WujNT 104, 104.

odwodzić w co: [Cf 1. Przen OrzQuin T2v].

odwodzić czym (19): temżé duch święty od ich złocinſtwa odwodźił/ czém tu ſpiérę żałoſne^go MurzHist L4; LubPs Q2v marg; A toć ieſt onego chytrego Wężá zdrádá/ ktorey nie kożdy tzłowiek batzy/ á thą zdrádą ſwoią/ wiele ludzi od ſámego Bogá odwodzi. KrowObr 208v; BibRadz I 5c marg; A by ten nędzny ſwiát/ y to ciemne kſiążę iego nie odwodziło nas od ciebie Bogá náſzego tym lákomſtwem á tymi pożądliwoſciámi ſwiátá tego. RejPos 220, 30, 54v, 338v [2 r.]; RejZwierc 6v; RejPosWstaw 110v; powiedział mu Papieſz/ iſz to ſą chytrośći ſzátáńſkie/ ktory tym chce gdy inacżey nie może/ od dobre^go odwodzić SkarŻyw 290; nie thylko że lud od niewoley ſie vſthrzeżenia odwodził/ nápominániem ſwym cżęſtym y vkázowániem że iuż bliſko iárzmo niewoley/ ále y záſtáwianiem ſie Piſiſtráteſowi Phil N3; OrzJan 115; LatHar 674; Przykłádem Zydow odwodzi Korynthiany/ od báłwochwálſtwá/ porubſtwá/ y od ſzemránia. WujNT 1.Cor 10 arg, Col 2 arg, s. 838; Tych [Wenus] odwodzi pochlebſtwém ſwym od rády zdrowęy [!]. CiekPotr 17.

Ze zdaniem dopełnieniowym zaprzeczonym [w tym z zapowiednikiem: od tego (5); (a)by, żeby (12), że (1)] (13): począł mu duch panſki w ſercu ie^go rozważać i wielką go mocą odwodźić/ aby śię zbawiciela ſwego i prawdy iego nie przáł MurzHist C3; LubPs Rv; GroicPorz oo3; A tyć więc nas pſtroćiny odwodzą od tego/ Ze nie możem rozeznać co nam potrzebnego. RejWiz 53v, 178v; BibRadz I 5c marg; BielKron 205; GórnDworz C4v; RejPos 68v, 225; Zakon przyrodzony odwodzi cżłowieká od tego/ żeby drugiemu nie życżył thego/ cżego by ſam nie rad miał CzechRozm 89v; Kanclerz vśilnie Krolá á mądrze odwodził/ Widząc młode Hetmány by bitwy nie zwodził. StryjKron 622; OrzJan 115.

W przeciwstawieniach: »odwodzić ... przywodzić (14), pobudzać (4), napominać (a. upominać) (3), radzić (2), uczyć (2), wieść (2), ciągnąć, przyciskać, przymuszać, skłaniać, wzywać, zalecać« (30): BielŻyw nlb 6; KromRozm III ſ4v; GliczKsiąż I3v; Práwo tedy/ ieſt náuká/ ktora wiedźie ku wſzelkiey potćiwoſći/ á odwodźi od káżdey niepráwoſći GroicPorz av; I co ieſt inſzego ludzi odwodzić od Páná Iezu Kryſtá vkrzyżowánego/ y przywodzić ie ku rozmaithym inſzym zbáwićielom martwym KrowObr 58; BielKron 282; KwiatKsiąż I3v; Więc iáko ći poſtháwą ſwoią/ odwodzili mie od tego/ ábych nie miłował: thák potym záſię znałem drugie/ kthorzy mie ku miłośći bárzo ciągnęli GórnDworz C4v; vcży nas thego cżynić/ czo przyſtoi/ á od tego nas odwodzi/ czo przećiwko przyſtoieńſtwu. GórnDworz Ff8, Ll7; RejPos 52v, 332; á vchoway pánie Boże tákich [obrazów] mieć: które by odwodzáć [lege: odwodząć] od chwały Bogá żywe^go/ miáłyby ludźi do śiebie niéiáko ſkłániáć BiałKat 46; WujJud 131v, 133v; CzechRozm 71 [2 r.], 175v; ModrzBaz 25v, 67, 79v; A to [...]/ że im [Antyjoch] gwałt cżynił z ſtrony ich zakonu/ odwodząc ich od niego/ á do báłwochwálſtwá ſwe^go przyćiſkáiąc CzechEp 368, 343; Twoiá rádá nie zda ſie nam być ſłuſzna/ iáko tego ktory nam do tego rádziſz cżegoś ſam ſkoſztował/ á od tego nas odwodziſz cżegoś nie doznał. Phil F; A znáć iáki ſam Pan/ rzecży ták ślicżnych. Ktory od zmiennych/ miłości fałſzywych/ Odwodząc/ wzywa do roſkoſz prawdźiwych GrabowSet Xv; gdyć nákoniec cnoty rozmáićie záleca/ y od wſzelkiey ćię nieprawośći odwodźi. LatHar +2v; odwodź mię od wſzelkiey niepráwośći: przymuſzay mię/ ſerce od dobrego odwracáiącego: pobudzay/ myśl ku dobremu ſkłániáiącego LatHar 40; Ku iákim cnotam ſwoich nápomináć/ y od iákich ie grzechow odwodźić ma. WujNT Tit 3 arg, Hebr 12 arg, s. 784.

W charakterystycznych połączeniach: odwodzić od baczenia, od bałwochwalstwa (3), od bitwy, od błędow, od Boga (bostwa) (6), od bojaźni sądow bożych, od brzydkiej zabawy, od chwały bożej (Boga) (3), od cnoty (3), od czartowskiej służby, od ćwiczenia w naukach, od dobrego, od dobrych spraw (uczynkow) (2), od grubych mow, od gry, od heretykow, od krolestwa niebieskiego, od Krystusa (Chrystusa, Pana Jezu Krysta) (5), od łotrostwa, od marności świeckich, od miłosierdzia bożego, od miłości fałszywych, od miłości świata, od myślenia rzeczy złych, od myśli melankolicznych, od myśli wysokiej, od nadzieje, od nauki bożej itp. (7), od nauki przewrotnej, od nieprawości (3), od nieprzystojnych obyczajow i postępkow, od nieuczciwych (świeckich) rzeczy (2), od obrzezania, od ojcow świętych, od okrucieństwa (2), od Pana (6), od panowania we zborze (2), od pobożności od poczciwości, od pokoju, od pokuty, od porubstwa, od posłuszeństwa (4), od powinności (2), od powołania [bożego], od powszechności Kościoła, od poznania, od pożądliwości świeckich, od prac, od prawdy, od prawowania, od proznowania, od przyrodzenia, od pychy, od rady zdrowej, od robot, od rozkoszowania w świecie, od sławy wojennej, od słowa bożego (pańskiego) (4), od służby Pana (świętej Panny) (2), od spania (2), od spowiedzi, od sprawiedliwości, od sprawowania rzeczy, od sprosności, od sprosnych słow, od starania się [o co] (2), od stateczności, od stoczenia bitwy, od swowoleństwa, od syna bożego, od szemrania, od szukania zbawienia, od świeckich obłądliwości, odświęto(bliwo)ści (2), od świętych obietnic, od Świętego Pisma, od towarzystwa [czyjego], od ufania w Panu Bogu, od urzędu swego, od usprawiedliwienia, od ustrzeżenia się niewolej, od uważania rozumu, od uznania, od waśni, od wiary (stateczności wiary) (8), od wolej pańskiej itp. (5), od wolności cielestnej, od wspominania [kogo], od wymysłu ludzkiego, od występku (2), od wzglądu, od zabaw uczciwych, od zabawek ceremonijalnych, od zakamiałości, od zakonu Mojżeszowego, od zamiłowania świata, od zbytkow (2), od zelżywości, od złego dobr bożych używania; odwodzić do gromniczek, do inszej nadzieje, do inszych rzeczy omylnych, do inszych wymysłow, do niepewnego zwycięstwa, do obrazow, do odpustow, do stworzenia, do swych plotek, do umarłych świętych; odwodzić ku naśladowaniu i chwaleniu bogow cudzych; odwodzić na lenistwo, na proznowanie, na sekty (2).