[zaloguj się]

ODWABIAĆ (6) vb impf

o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
inf odwåbiać
indicativus
praes
sg pl
1 odwåbiåm
3 odwåbiają
conditionalis
sg pl
3 m by odwåbiåł m pers by odwåbiali

inf odwåbiać (1).praes 1 sg odwåbiåm (2).3 pl odwåbiają (1).con 3 sg m by odwåbiåł (1).3 pl m pers by odwåbiali (1).[part praes act odwåbiając.]

stp, Cn notuje, Linde XVIXVII w. s.v. odwabić.

Namawiać, skłaniać do opuszczenia, do poniechania; avocare Mącz, Cn; reclamare Mącz; abducere, pellicere Cn (6): Avoco, Odziwam/ odwoławam/ odwabiam Mącz 504c, 55c.

odwabiać kogo (4): Z STRONY OSOB Y CZEládzi do goſpodárſtwá należącéy: Práwá przećiw temu ktoby ich odwabiał SarnStat 645; [Żadna strona jedna drugiej odwabiać nie ma albo zbiegłego przyjmować ministra AktaSynod III 6]. Cf odwabiać kogo od czego; kogo od kogo czym.

odwabiać kogo od czego (2): Sámárytanowie [...] mieli kośćioł haeretycki ná gorze Gáryzym vmyślnie dla tego/ áby odwabiáli ludzie od kośćiołá Bożego który był w Hieruzálem WujNT 233; iż te Apoſtoł każe mieć zá przeklęctwo/ ktorzy ludzie od Kátholickiey wiáry odwabiáią WujNT 652.

odwabiać kogo od kogo czym (1): RejPos 72 cf W porównaniu.

[odwabiać kogo od czego: (–) Szkołá ma być [...] ná mieyſcu ſpoſobnym (–)/ gdzieby Papieżnicy do ſwoich Szkoł nie odwabiáli Studentow ŚmiglAbsurda 39.]

[odwabiać kogo skąd: pp. posłowie braci tamtej, którzy się byli oderwali, uczynili kohortacyją odwabiając ludzi z koła zwyczajnego AktaSynod 1590/141.]

W porównaniu (1): Y rozumiał temu Pan / iż thym [pokusą] iáko cukrem ten figlarz á then ſtáry miſtrz wſzytek narod ludzki miał odwabiáć od niego RejPos 72.

[Przen [od kogo]: Nyechay mili panye to prawdzywe sczesczye czo daly to wyąnczi (smyerszy) my swyat ten oblvdni sswogimy przewrotnimy lyvbyetnosczyamy, i tesz zewszitkymy rzeczamy knyemv prziczyągayanczimy, ktore od czyebye odwabyayą. ModlKobiet 15v.]

Synonimy: odciągać, odłudzać, odstraszać, odwodzić, odwoławać, odzywać.

Formacje współrdzenne cf WABIĆ.

Cf ODWABIAJĄCY, [ODWABIANIE]

ZZa