« Poprzednie hasło: (ODUZNY) | Następne hasło: ODWABIAJĄCY » |
ODWABIAĆ (6) vb impf
o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone.
inf | odwåbiać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | odwåbiåm | ||
3 | odwåbiają |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by odwåbiåł | m pers | by odwåbiali |
inf odwåbiać (1). ◊ praes 1 sg odwåbiåm (2). ◊ 3 pl odwåbiają (1). ◊ con 3 sg m by odwåbiåł (1). ◊ 3 pl m pers by odwåbiali (1). ◊ [part praes act odwåbiając.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. s.v. odwabić.
odwabiać kogo (4): Z STRONY OSOB Y CZEládzi do goſpodárſtwá należącéy: Práwá przećiw temu ktoby ich odwabiał SarnStat 645; [Żadna strona jedna drugiej odwabiać nie ma albo zbiegłego przyjmować ministra AktaSynod III 6]. Cf odwabiać kogo od czego; kogo od kogo czym.
odwabiać kogo od czego (2): Sámárytanowie [...] mieli kośćioł haeretycki ná gorze Gáryzym vmyślnie dla tego/ áby odwabiáli ludzie od kośćiołá Bożego który był w Hieruzálem WujNT 233; iż te Apoſtoł każe mieć zá przeklęctwo/ ktorzy ludzie od Kátholickiey wiáry odwabiáią WujNT 652.
odwabiać kogo od kogo czym (1): RejPos 72 cf W porównaniu.
[odwabiać kogo od czego: (–) Szkołá ma być [...] ná mieyſcu ſpoſobnym (–)/ gdzieby Papieżnicy do ſwoich Szkoł nie odwabiáli Studentow ŚmiglAbsurda 39.]
[odwabiać kogo skąd: pp. posłowie braci tamtej, którzy się byli oderwali, uczynili kohortacyją odwabiając ludzi z koła zwyczajnego AktaSynod 1590/141.]
W porównaniu (1): Y rozumiał temu Pan / iż thym [pokusą] iáko cukrem ten figlarz á then ſtáry miſtrz wſzytek narod ludzki miał odwabiáć od niego RejPos 72.
Synonimy: odciągać, odłudzać, odstraszać, odwodzić, odwoławać, odzywać.
Formacje współrdzenne cf WABIĆ.
ZZa