« Poprzednie hasło: ODZIEDZA | Następne hasło: ODZIEDZICZYĆ » |
ODZIEDZICZAĆ (2) vb impf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz dziedziczyć).
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | pl | |
3 | odziedziczå | odziedziczają |
praes 3 sg odziedziczå (1). ◊ 3 pl odziedziczają (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. odziedziczyć.
Otrzymywać w udziale: osiągać, dostępować; uczestnić w czymś; przen; iure haereditario possidere PolAnt [co] (2): To lepak mowię bráćia/ iż ćiáło y krew kroleſtwá Bożego odziedziczyć niemoże. Ani ſkázá nieſkáżenia odziedzicża. BudNT 1.Cor 15/50; WujNT 762 marg; [Sławę mądrzy odziedzicżáią/ lecż głupi háńbę odnoſzą. BudBib Prov 3/35 (Linde)].
Formacje współrdzenne cf DZIEDZICZYĆ.
MM