[zaloguj się]
[pdf]

OGŁUSZONY (4) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó, pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
sg
mNogłuszony
pl
N subst ogłuszon(e)

sg m N ogłuszony (3). ◊ pl N subst ogłuszon(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: ogłuszony od kogo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w. s.v. ogłuszyć.

Pozbawiony słuchu lub możliwości słyszenia (4):

W porównaniach (2): Y sſtałem ſye yáko cżłowyek márnye ogłuſſony LubPs K3v. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: »jak gromem ogłuszony« (1): Vćichł/ zátym on ſtráſzny dźwięk/ a ia to wiedząc/ Co ſię dźieie iák gromem ogłuſzony śiedząc. Porwę/ ſię KołakCath C5.
Szereg: »ogłuszony i oniemiony« (1): był miedzy nimi cżłowiek od cżártá ogłuſzony y oniemiony RejPos 204v.
Przen (1):
Wyrażenie: »ogłuszone uszy« (1): iż ták [...] będą záſlepione ocży twoie/ á tym bárzyey zátwárdzone ſerce twoie/ y ták będą ogłuſzone vſzy twoie/ iż chociabyś też potym rad y ſłuchał y przypátrował ſie/ ále prożno RejPos 197.

Cf OGŁUSZYĆ

AL