![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OGONEK | Następne hasło: OGONICA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OGONIASTY (1) ai
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | ogoniasty | f | N | ogoniasta |
sg m N ogoniasty. ◊ [f N ogoniasta.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
Przymiotnik od „ogon”:
a. Od znacz, podstawowego; mający ogon; penitus Calep; caudatus Cn: Penitus – Ogoniaſti. Calep 772b; [Volck 94].
b. [Od znacz, ‘część komety’:
Wyrażenie: »kometa ogoniasta«: Tegoż czáſſu Kometa ogoniáſta trwáłá pięć niedziel cáłych. StryjKron 444.]
Cf OGONATY, OGONISTY, [OGONNY], OGONOWY
KŁ