[zaloguj się]
[pdf]

OKADZIĆ (7) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.

Fleksja
inf okadzić
praet
sg
3 f okadziłam
imperativus
sg
2 ok(a)dź

inf okadzić (2). ◊ fut 1 sg okadzę (1). ◊ praet 3 sg f okadziłam (1). ◊ imp 2 sg ok(a)dź (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Owiać, skierować na kogoś lub na coś dym (czasem przyjemnie pachnący); suffire PolAnt [kogo, co] (7):
a. Jako zabieg rytualny, ofiarny (1): kaſz Bogi ſwe przednieyſze do mey komory znośić/ iſz ie okádzę y domá ie vcżcę SkarŻyw 188.
b. Jako zabieg leczniczy lub higieniczny (6): iednę [piłułę] włożywſzy na węgle: okadz niewiaſtę albo panią włożywſzy pod nię. FalZioł V 24.

okadzić czym (4): ocżyma ſlonych rib/ albo kopyty końſkiemi: nadolne mieſtcze raz y dwa okadzić/ mocznie poruſza białem głowam ſwoie rzecż. FalZioł V 27; SienLek 58; Okádziłám pośćiel moię mirrą/ áloeſem/ y cynámonem. BudBib Prov 7/17. Cf Zwrot.

okadzić nad czym (1): Zywicza proſta na węgle włożona/ á nad thym dziecię okadz dobrze. Ieſt k temu pomoczne lekarzſtwo. FalZioł V 43v.

Zwrot: »kadzidłem okadzić« (1): białem kadźidłem nadolne ſtrony okadz. FalZioł V 27v.

Formacje współrdzenne cf KADZIĆ.

Cf OKADZENIE, OKADZONY

MM