![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [OKAMIAŁY] | Następne hasło: OKAMIENIAŁY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OKAMIEĆ (1) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a oraz e jasne.
Fleksja
| inf | okamieć |
|---|
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | by okamiała |
inf okamieć. ◊ [con 3 sg f by okamiała.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w.
Znaczenia
Stać się twardym jak kamień: przen: stać się niewrażliwym w znoszeniu cierpień i nieszczęść; obdurescere Mącz, Cn; callum obducere, concallescere, duritiem induere, durari, indurescere, occallescere, percallere Cn:
okamieć w czym: Obdurescere in patientia, Okámieć w cierpliwośći Mącz 284b.
[okamieć naprzeciw czemu: A przesto proszanczye mili panye abi [...] moya dvsza tak sye wmyloscz twoyą wpogyla, izbi naprzeczyw wszelyaky przygodzie dostatecznye okamyala ModlKobiet 16v.]
Formacje współrdzenne cf KAMIENIEĆ.
Cf [OKAMIAŁY]
MM