[zaloguj się]
[pdf]

OKAZ (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a pochylone.

Fleksja
sg
N okåz
A okåz

sg [N okåz.] ◊ A okåz (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) i XVIII w.

1. Chęć zaimponowania, pozór, efekt (2):
Wyrażenie przyimkowe: »na okaz« (2): ći/ ktorzi o rzecżách ważnych á wielkich vmyślnie z prędká á bez rozmysłu/ y sámi mowią/ y po drugich tego chcą ábo ie ná to wyćiągáią: o tych ma być rozumiano że to ná okaz cżynią [ostentatores sunt iudicandi] ModrzBaz 27.
~ Zwrot: »na okaz się popisać« (1): ieſcze to nie ieſt ſpráwiedliwy/ ábo mierny/ ktory ras ábo kilká/ tylko ná okaż ták ſię popiſze GórnRozm L2v. ~
2. [Przegląd gotowości bojowej: gdźie oglądawſzy woyſko/ prowádźił ie [król] pod Boryſsow/ á tám drugiraz [!] był okaz. BielKron 1597 524 (Linde).]

Cf OKAZANIE

MM