[zaloguj się]
[pdf]

[OKAŻYCIEL sb m

okażyciel, okaziciel a. okażyciel.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne; a jasne; prawdopodobnie -ciél, -ciel-.

Fleksja
sg
N okażyciél
D okazicielewi

sg N okażyciél. ◊ D okazicielewi.

SI stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto coś komuś pokazuje: Index, qui indicat. Okażycyel [wyd. 1546: Okáżyćiel] Cervus F40 290; Index, ein anzeiger/ der zeiger/ ein Regiſter. P. okáżyćiel/ wtory pálec/ Regeſtr. Volck 163.

okażyciel czego: y proſsiemy byſz czie raczily thi tho thowary [...] oddacz okaſziczielewy liſthv tego Ianawi [!] paluſzkowi formanowj ZapWpol 1538 9/111v.]

FP