[zaloguj się]
[pdf]

OKIENNICA (5) sb f

okiennica (5), [okienica].

-en- (5), [-ęn-].

o, e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N okiennica okiennice
G okienice okiennice
A okiennice
I okiennicami

sg N okiennica (1). ◊ [G okienice.] ◊ pl N okiennice (2). ◊ G okiennice (1). ◊ A okiennice (1). ◊ [I okiennicami.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.

1. Drewniane lub żelazne zasłony u okien, zamykane podobnie jak drzwi; fenestrale BartBydg; foriculae fenestrarum Cn (4): Fenestrale, okyennycza BartBydg 57; [Nad tą kownatą jest sala w drzewo murowana, u której okienic 3. LustrPom 207; okienicá/ Fenestra lignea. Volck Ooo4v].
[Wyrażenia: »okiennica drzewiana«: okien 10 z okiennicami drzewianemi LustrWpol I 31, I 72.

»okiennice u okien«: LustrMalb 1565/188; okiennice z izby u okien 3, zielono farbowane na zawiasach LustrPłoc 166.

»okiennica żelazna«: LustrMalb 1565/188; Wyżej bramy idąc po wschodowi, sklep murowany [...], okiennice żelazne i kraty LustrWpol I 71.]

Szereg: »drzwi albo okiennice« (1): ábowiem ty pięté żyły/ tylko przy ſtáwiéch ſą/ nie inácéy iákoby zawiáſy/ ná kthorych drzwi álbo okiennice á wieká chodzą SienLek 142v; [ZapWpol 1547 1/4; LustrMalb 1565/188].
Przen (2): Pewnieyſza tu źwierzyná/ gdźie pełné piwnice/ Albo gdźie pſczoły noſzą miód zá okiennice [tj. w domu jest pełno miodu]. KochFr 77.
Zwrot: »okiennic uchylać« (1): Ták rownie/ z tymi ludźmi poſtępowáć muśiemy/ ktorzy ſą w wielkich ćiemnośćiách/ omylnego mniemánia/ y w grubych/ y twárdych zátworách wymyſłow ludzkich zámknieni/ trzebá im zlekká/ tey zátwory odeymowáć/ y okiennic grubych vchyláć NiemObr 68.
2. Wnęka w ścianie (1): Foruli, Lieſzki/ też okiennice gdzie xięgi ſtáwyáyą w murowánych domiech. Mącz 134a; [Volck 226 (Linde)].

Cf OKIEŃCE

LWil