« Poprzednie hasło: OKOLICZNIE | Następne hasło: OKOLICZNY » |
OKOLICZNOŚĆ (57) sb f
Wszystkie o jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | okoliczność | okoliczności |
G | okoliczności | okoliczności |
D | okolicznościåm, okoliczności(o)m | |
A | okoliczność | okoliczności |
I | okolicznościami | |
L | okoliczności | |
inne | sg a. pl G - okoliczności |
sg N okoliczność (7). ◊ G okoliczności (1). ◊ A okoliczność (4). ◊ L okoliczności (1). ◊ pl N okoliczności (8). ◊ G okoliczności (12). ◊ D okolicznościåm (3) KromRozm II, CzechRozm (2), okoliczności(o)m (1) WujNT. ◊ A okoliczności (13). ◊ I okolicznościami (3). ◊ sg a. pl G okoliczności (4).
Sł stp brak, Cn s.v. okolica, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Obszar rozciągający się wokół jakiegoś miejsca, stanowiący jego otoczenie, okolicę
(2)
- a. [Grunty przyległe]
- 2. Znajdowanie się wokół, okrążanie ze wszystkich stron, otaczanie (1)
- 3. Obwód (1)
- 4. Koło lub okrąg
(2)
- a. Środek kwiatu (1)
- 5. Droga kręta, okrężna (1)
- 6. Fakty, szczegóły dotyczące jakiejś sprawy (44)
- 7. Cecha, właściwość czegoś (3)
- 8. W wyrażeniu tłumaczonym z łaciny: »po okoliczność miesiąca« = przez cały miesiąc (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (2)
okoliczność czego (1): Introspicite penitus in omnes Reipublicae partes, Obáczcie dobrze wſziſtki ſpoſoby y okolicznośći Rzeczypoſpolitey Mącz 407a.
~ [w okoliczności czego: Item, żeby ci mistrzewie, którzy są w okoliczności Wielgiej Polski, aby kożdy miał bractwo z nami WilkPozn III 1576 nr 71.] ~
[»w okoliczności« = prawdopodobnie w tzw. cynek czyli w układzie piątki na kostce do gry: wiedz iż káſztány przynamniey ná cżterdźieśći ſtop od ſiebie máią być w okolicżnośći ſádzony Cresc 1571 488.]
okoliczność czego (3): gdy ſie kto cáłey rzecży pilnie przypátrzy/ y káżdą iey okolicżność obacży/ á to z ſłow wprzod y pozad idących/ tákże ſie też y nowego [testamentu niezgody] łácno wſzyſtki pogodźić mogą. CzechRozm 146v, 96v; Temu wielkiemu cudowi y okolicznośćiom iego przypátrzyć ſię godzi. WujNT 322.
okoliczność czego [= fakty w czymś opisane] (2): Pierwſze vćiekánie Dawidowe wedle wſzech okolicżnośći kſiąg Sámuelowych/ w iednym roku ſie ſtáło CzechRozm 138v, 38.
okoliczności z strony kogo, czego (7): Inné okolicznośći z ſtrony Gléytów znaydźieſz wysſzéy. SarnStat 243; OKOLICZNOSCI zſtrony wieże/ gdźie ſzláchćicowi więźienié ſkázuią. SarnStat 496; Z Strony perſon Sędźiégo, Podſędká, Piſárzá, Procuratá, Woźnégo, etć. poſtępki y okolicznośći, doſtátecznie ſą w ſámym Státućie wysſzéy opiſáné SarnStat 1265, 243, 561, 682, 766.
okoliczności jakie [= czego] (1): (marg) Okolicżnośći grzechowe. (–) Niechay grzeſznik obacży iáki ieſt grzech/ gdźie/ kiedy/ iáko rozmáity/ y w iákiey oſobie. KuczbKat 205.
okoliczność czego (3): LIſtownego Pozwu thy ſą Okolicznoſći gruntowne/ ktore trzebá Powodowi pilnie báczyć/ áby ná pozwie były wyráżone. GroicPorz p3v, aa3 marg, nn4v.
»za [jakimi] okolicznościami« (1): A [sędzia] ma wydáć wyrok zá tymi okolicznoſćiámi/ przed południem/ ſyedząc/ náczczo/ nie w dźień święty GroicPorz aa3.
okoliczność czego (2): Ciáło twoie [Chrystusa] y tám ieſt/ gdźie właſnoſći ćieleſnych nie máſz. Bo ma [...] ſubtelność niepoiętą/ iż być bez okolicznośći ćiał przyrodzonych y ná wielu mieyſc záraz może SkarKaz 160b, 204b.
okoliczność jaka [= czego] (1): Ciáło Páńſkie w Sákrámenćie bez okolicznośći ćieleſnych SkarKaz 204a marg.
Synonimy: 1. cyrkumstancyja, otoczenie; 4. cerkieh cyrkuł, koło, krąg, okrąg; 6. cyrkumstancyja, warunek.
Cf OKOLICA
LWil (i KŁ)