| « Poprzednie hasło: OKOWYWAĆ | Następne hasło: OKRACZAĆ » |
OKRACAĆ (1) vb impf
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | okråcåm | |
| 3 | okråcå | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | okråcåł |
[praes 1 sg okråcåm. ◊ 3 sg okråcå.] ◊ praet 3 sg m okråcåł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. okrócić.
Znaczenia
1. [Poskramiać, obłaskawiać zwierzę; domare, domitare, edomare, perdomare Cn: DOMO Vśmierzam/ okracżam [!] UrsinGramm 228.
okracać co (żywotne): To ten koniá okraca w biegu popędliwym/ Ták iż drugim nietrzebá y caualcátorá Albertus C4v.]
2. Powściągać, hamować [kogo czym] : tám ná Bucerá powſtáli Doktorowie Koleńſcy/ kthore Philip kſiąſzkámi ſwemi miárą okracał BielKron 221.
Synonimy: 1. objeżdżać, ocokać.
Formacje współrdzenne cf KROCIĆ.
LWil (i KŁ)