2.
KROCIĆ (40) vb impf
-ó- (5), -o- (2); -ó- OrzQuin, BiałKat, KochJez; -ó- : -o- Mącz (1:1), KochPs (1:1 [w rymie]).
Fleksja
| inf |
krócić |
| indicativus |
|
praes
|
|
sg |
pl |
| 1 |
krócę |
|
| 2 |
krócisz |
|
| 3 |
króci |
krócą |
| praet |
|
sg |
pl |
| 3 |
m |
krocił |
m pers |
kroćili |
| conditionalis |
|
sg |
pl |
| 1 |
m |
|
m pers |
by krócili |
| 3 |
m |
by krócił |
m pers |
|
inf krócić (4). ◊ praes 1 sg krócę (4). ◊ 2 sg krócisz (4). ◊ 3 sg króci (3). ◊ 3 pl krócą (6). ◊ praet 3 sg m krocił (5). ◊ 3 pl m pers kroćili (3). ◊ con 3 sg m by krócił (2). ◊ 1 pl m pers by krócili (1). ◊ part praes act krócąc (8).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Powściągać, ograniczać, poskramiać, osłabiać, uśmierzać, łagodzić, oswajać;
commitigare, mansuefacere, mitificare, mulcere Mącz [w tym: co (24), kogo (14)] (40):
Lew ſie ná kmiećiá oſunął/ Srogo pátrząc zeby zgrzytnął: Ale kmieć wolą obrocił/ Záſie łágodnie lwá kroćił. BierEz K4v;
Zálecę cie [...] Pátriárchom/ ktorzy ſwiát poználi/ Rozmáitych trudnośći/ ná nim vżywáli/ Krocąc ſzalone ludzi/ by ſie obacżáli BielKom B3,
A2v;
LubPs H3;
Ná ręce miáłá [figura pomsty] pęto/ á w drugyey wędzidło/ Ktorymby trzebá kroćić/ to wſzetecżne bydło. RejZwierz 115;
koni nie máią/ ále miáſto koni źwierz ieden dziki vłowiwſzy krocą/ ieſth źwierz iáko koń podługowáty/ zową Rángifer BielKron 294v,
140,
203;
Manseuefacio, Krocę/ Upokorzam. Mącz 208c,
225a [2 r.],
235c;
OrzQuin O4;
Lecż oni wiáry odpuſzcżenia grzechow nie zágubiáią/ ále wáſzę prozną dufność krocą WujJud 82v;
BudBib Iob 15/4;
ModrzBaz 17;
y to prágnienie brátá mego Anátolego (ktore iemu/ będzieli w nim trwał/ ſzkodzić będzie) kroćili SkarJedn 189,
81,
102,
190,
d7;
Ty pychę morſką króćiſz: ty nieuieżdzoné Wáły iego hámuieſz KochPs 132,
93;
Zbytnie trudzenia krocą słuſzbę Bożą SkarŻyw 134 marg;
Drugdy ſię po ćierzniu y pokrzywách trapił/ y ćiáło młode kroćił. SkarŻyw 575,
333,
504;
KochJez A4;
prządki [...] Báśniámi ſen krocą y gnuśną teſknicę KlonŻal D;
SkarKaz 39a marg,
38lb;
nie ćięſzko było Wizimirowi Kśiążęćiu Polſkiemu [...] przez morze do Dániey pływáć/ y Duńczyki kroćić. Nie ćięſzko było onym ſławnym Boleſłáwom/ Chábremu Czechy gromić VotSzl B;
CzahTr F;
SkarKazSej 666b.
Szeregi: »jednać i krocić« (
1):
Bo kto będzie niezgodną bráćią iednał y kroćił/ gdy iáko ludzie do nieſnaſkow [...] przydą? SkarJedn 60.
»krocić a jarzmo kłaść« (1): Tym przykazániém Pan vſtá á ięzyk náſz króci/ á iárzmo ſwé ná nié kłádźie BiałKat 48v.
»krocić i okreszać« (1): do Monárchy y Krolá/ przykłáda ludzki rozum rádę y práwá/ krocząc [lege: krocąc, lekcja krocząc mniej prawdopodobna] y okreſzáiąc moc iego SkarKazSej 691b.
»skromić a krocić« (1): Dawáiąc nam rádę y náukę/ ábychmy kędy mogli ſkromili á kroćili w ſobie nádęthe myſli ſwoie RejPos 224.
»krocić i stanowić« (1): Pan Bog onemu Kápłánowi vkazał/ iſz nie ieſt w mocy ludzkiey/ ducha łez onych gdy go z miłośierdziá ſwego komu dáie/ kroćić y ſtánowić, SkarŻyw 580.
»krocić a zastanawiać« (1): zbytki y kłopoty cudze kroćił á záſtánawiał. BielKron 184.
Synonimy: głaskać, jednać, łagodzić, ogłaskiwać, okreszać, skromić, spokoić, stanowić, śrzodkować, upokarzać, uskramiać, uśmierzać, zmiękczać.
Formacje współrdzenne: okrocić, okrocić się, pokrocić, przykrocić, skrocić, skrocić się, ukrocić, ukrocić się; okracać, skracać, ukracać, ukracać się; skrocać.
JB