[zaloguj się]
[pdf]

POKROCIĆ (1) vb pf

Pierwsze o jasne, drugie pochylone.

Fleksja
inf pokrócić
praet
sg
3 m pokrócił
conditionalis
sg
3 m by pokrócił

inf pokrócić. ◊ [praet 3 sg m pokrócił. ◊ con 3 sg m by pokrócił.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Powściągnąć, poskromić wiele, wielu [kogo, co (pl)]: [Tych Leon okrzykiem wielkim ogromiwſzy/ bárzo pokroćił/ iż nieſpodźiewáiąc ſie walki/ ná ten cżás niezgotowawſzy ſie/ muśieli ią przyiąć. HistOtton 103v.]

[pokrocić w kim: Jeśli możesz murzyńską czarną płeć odmienić, Możesz w Moskiewskim starym obyczaje zmienić: Dopirobyście je tu w nim pokrócić mieli PismaPolit 52.]

[pokrocić czym: iżby tegóż drudzy po nim niechćieli/ ktemu żeby wftydem pokróćił chćiwośći ludzkié. SenekaGórn 69.]

W przen: Pokróćić mógłbym vſtá té/ śmiáłość zwoiowáć GórnTroas 28.

Synonim: powściągnąć.

Formacje współrdzenne cf 2. KROCIĆ.

KO