[zaloguj się]
[pdf]

2. OKROCIĆ (2) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
conditionalis
sg
2 m byś okrocił

fut 3 sg okroci (1). ◊ con 2 sg m byś okrocił (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Skrócić, przerwać, skończyć trwanie [co] (2): Iego vprzéyméy dobroći Wiek nadłużſzy nie okroći. KochPs 172; Tákći śie ſpodobáło żeś mię ośiroćił/ Byś me vfánie w cżłeku tym prędzey okroćił WisznTr 29.

Formacje współrdzenne cf 1.KROCIĆ.

JDok