![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OKRASSONY | Następne hasło: [OKRASZAJĄCY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OKRASZAĆ (3) vb impf
okraszać (3), [okrasać a. okraszać].
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |||
|---|---|---|---|
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 1 | okråszåm | ||
| 2 | okråszåcie | ||
| 3 | okråszają | ||
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | okråszåł |
praes 1 sg okråszåm (1). ◊ 2 pl okråszåcie (1). ◊ [3 pl okråszają.] ◊ praet 3 sg m okråszåł (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. okrasić.
Znaczenia
- 1. Ozdabiać (2)
- 2. Przyprawiać potrawy tłuszczem lub do smaku (1)
1. Ozdabiać [co] (2): Bieda wám przykrytce/ ijż podnoſicie groby prorotzkié/ ij okráſſácie groby práwdziwych ij ſprawiedliwych prorokow OpecŻyw 76v. Cf okraszać co czym.
[okraszać co czym: A wżdy to oboie pięknem titułem barwią (popr. Maleckiego) mowieniem okraſzayą (–) MurzEwMat 59, 30.]
Przen: Obdarowywać [czym] (1): [Medardus] towárzyſzowi ſwemu Eleuteryuſzowi Prorockim duchem przepowiedział/ iſz Biſkupem być miał. Co ſię wypełniło/ gdy potym w Tomaku/ ná ten ſtan poſtáwiony był. táką łáſką młodość iego Pan Bog y niewinność okraſzał. SkarŻyw 527.
2. Przyprawiać potrawy tłuszczem lub do smaku (1): Condio, Okraſzam/ Okorzeniam. Mącz 62d, [Impinguo, Pinguefacio, ich meſte/ mache fett. P. Tuczę/ okraſam. Volck 473, Ppp].
Formacje współrdzenne cf KRASIĆ.
LWil(iKŁ)