[zaloguj się]
[pdf]

OKRUSZEK (5) sb m

o jasne.

Fleksja
pl
N okruszki
G okruszk(o)w

pl N okruszki (3). ◊ G okruszk(o)w (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Mały kawałek czegoś; mica Mącz; quisquiliae, ramentum Calep (5): Mica, Odrobiná/ Kruſziná/ Właſnie/ Srebrne/ śćkláne/ złote okruſzki które pádáyą v złotników od ricia. Mącz 220c; BielSat Gv; Nátka [złotnik] woſku w ſygnety/ puryſu w łáncuſzki [...]. O wagę ſie nie ſtáray/ odda wſzyſtko cáło/ Wżdy ſie przedśię okruſzkow nam nieco doſtáło. BielRozm 16; Calep 893b.

okruszek z czego (1): Quisquiliae – wſzeliakieni kiczemne [!] z drzewa okruſzki, albo łamozg. Calep [890]b.

a. [Odpadki po posiłku [w pl]: Tamże zebrali okruſzkow [reliquias fragmentorum] dwánaśćie koſzow pełnych y oſtátki ryb. BibRadz Mar 6/44 (Linde).]

Synonimy: kruszyna, odrobina, ułomek.

LWil