[zaloguj się]
[pdf]

OKRWAWIĆ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.

Fleksja
inf okrwawić
praet
sg
3 m okrwawił
conditionalis
sg
3 m by okrwawił

inf okrwawić (2). ◊ praet 3 sg m okrwawił (3). ◊ con 3 sg m by okrwawił (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Znaczenia
Splamić krwią [kogo, co] (5): [zadał] synovy dwye krwave a dzievyancz synych a yanovy dwie krwave rany [...] y tamze moy dom okrwawyl y rzeczy gwałtem pobrał ZapWar 1542 nr 2559; Náiedźie Szłachćicá zuchwalecz/ [...] co było wſzyſtko weźmie/ tylko tego poſtrżeże/ żeby domu nie okrwáwił GórnRozm G4v.
Przen (3): Abowiem ſnadź iuż y zá náſzey ſwieżey pámięći iáſnie to widzimy/ iż iuż Pan znácżnie okrwáwić racżył wſzytki okolicżne narody w granicach náſzych. (marg) Pan okrwáwił gránice Polſkie. (–) RejZwierc 255, Bbbv.

Formacje współrdzenne cf KRWAWIĆ.

Cf OKRWAWIENIE, OKRWAWIONY

JZ