[zaloguj się]
[pdf]

OKRYŚLENIE (3) sb n

okryślenie (3), [określenie].

Teksty nie oznaczają ó oraz é lub oznaczają é niekonsekwentnie; o prawdopodobnie jasne (tak w okresić); końcowe e pochylone,

Fleksja
sg
N okryślenié
A okryśleni(e)
L okryśleniu

sg N okryślenié (1). ◊ A okryśleni(e) (1). ◊ L okryśleniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Obrysowanie; ujęcie ze wszystkich lub z obu stron linią, kreskami (3): Circinatio – Okriſzlenię. Calep 196b.
a. Nawias; tekst ujęty w nawias (2): Y rzekł Iehowá Elohim (to ieſt/ Pan Bog we trzech oſobách/ nie dobrze cżłowiekowi być ſámemu etc. y przepuśćił Iehowá Elohim/ ſen ná Adámá) (errata) ták maſz okryſlenie to ſtánowić (to ieſt Pan Bog we trzech oſobách) A tám záś/ ſen ná Adámá ma być period. (–) [tj. tekst od słów „nie dobrze” powinien być poza nawiasem] CzechRozm 16; Ieſlibyćię ku tákiemu rozumieniu [...] mieyſcá tego [...] ſłowko to/ y przywodzić miáło (errata) Liſt 36.b [...] /y/ ma być w tákim okryſleniu [tj. ſłowko to /y/]. CzechRozm **7.
2. [Znaki wyznaczające rozmiary: A gdy iuſz nieco fundamentow oſadzili: przyſzedł do niego ieden zákonnik S. Franćiſzka/ fukaiąc náń iſz tak mały kośćioł zakładał: y vkázował mu określenie iáko wielki miał być. SkarŻyw 295.]

Cf 1. OKRESZENIE, OKRYŚLIĆ

JDok