[zaloguj się]
[pdf]

2. OKUPOWANIE (2) sb n

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg
G okupowaniå
I okupowaniém

sg G okupowaniå (1). ◊ I okupowaniém (1).

Składnia przy dawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: okupowanie przez kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zajmowanie siłą czyjegoś terytorium [czego] (2):
a. Zajmowanie terytorium obcego państwa (1): iżebyſmy domá dobry porządek poſtánowiwſzy/ ſnádniéy nieprzyiaćielowi odpór dáć mogli/ y krzywd dawnych/ któré ćiérpi Rzeczpoſpolita ſpólna narodu Polſkiégo y Litewſkiégo/ zá okupowániem y oderwániém zamków y źiem przez nieprzyiaćielá/ powetowáć SarnStat 851.
b. praw. Zajmowanie siłą czyjegoś majątku (1): Then ⟨pan⟩ Vawrziniecz swiathczyl mną pytayącz mnie okolo occupovanya tego siedliska y domv tego. ZapWar 1550 nr 2664.

Cf OKUPACYJA, [OKUPNOŚĆ], 2. OKUPOWAĆ

JDok