Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [OŁOWNICA]

Następne hasło: OŁOWNY »

OŁOWNIK (2) sb m

Fleksja

N sg ołownik (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w.

Znaczenia

1. Rzemieślnik odlewający przedmioty z ołowiu (1)
2. bot. Plumbago europaea L.; ołownik europejski, półkrzew śródziemnomorski z rodziny zawciągowatych (Plumbaginaceae), stosowany w medycynie ludowej już w starożytności przeciw schorzeniom ocznym, później na różne schorzenia m.in. przeciwko rakowi. Korzeń zawiera dużo garbników, w XVI w. znany był pod nazwą Radix Dentariae lub R. Dentillariae (1)

1. Rzemieślnik odlewający przedmioty z ołowiu; plumbarius Mącz, Cn (1): Plumbarius etiam, Ołownik. To yeſt który ołowne naczinie czini. Mącz 306c.

2. bot. Plumbago europaea L.; ołownik europejski, półkrzew śródziemnomorski z rodziny zawciągowatych (Plumbaginaceae), stosowany w medycynie ludowej już w starożytności przeciw schorzeniom ocznym, później na różne schorzenia m.in. przeciwko rakowi. Korzeń zawiera dużo garbników, w XVI w. znany był pod nazwą Radix Dentariae lub R. Dentillariae (1): Plumbago herba, Ołownik ziele. Mącz 306c.

LWil, KŁ