« Poprzednie hasło: OMAŚCIĆ | Następne hasło: [OMATANIE] » |
OMATAĆ (2) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); pierwsze a pochylone.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | omåtåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by omåtali |
praet 3 sg m omåtåł (1). ◊ con 3 pl m pers by omåtali (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Wprowadzić w błąd za pomocą oszustwa, podporządkować sobie [kogo] (2): Drudzy gdy to [o nagrodzonej uczciwości drwala] vſłyſzeli/ Swe śiekiery ktore mieli. Chcąc do rzeki vpuſzcżáli/ Aby Bogá omatáli [aby otrzymać złote za żelazne]. BierEz L2; Zaſz befpiecżne wyſpánie zaſz chędogie iedło/ Gdyż o tym [o nabyciu] záwżdy myſli iáko márne bydło. By wſzytko doſypował á wſzytko pochwatał/ Ták káżdego tákiego márny ſwiát omatał. RejWiz 12v.
Synonim: oszukać.
Formacje współrdzenne cf MATAĆ.
Cf [OMATANIE]
AK