« Poprzednie hasło: [OMIEDZIONY] | Następne hasło: OMIEGOW » |
OMIEG (8) sb m
omieg (5), omięg (3), [omiąg]; omieg FalZioł (4), SienLek; omięg Calep (3).
o oraz e jasne.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | omieg |
G | omiegu |
D | omiągowi |
sg N omieg (6). ◊ G omiegu (2). ◊ [D omiągowi.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
bot. Aconitum callibotryon Rchb. (A. napellus L.), tojad mocny; silnie trująca lecznicza bylina z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), zawierająca akonitynę; rośnie na górskich łąkach, usypiskach i brzegach potoków; aconitum, cammaron a. cammoron Calep, Cn; myophonon Calep; myoctonum, pardalianches, scorpion, thelyphonon Cn (8): (nagł) Napellus. Omieg. Capitulum 148. (–) OMieg ieſt barzo gorączi y wyſuſzaiączi tak iſz dla ſwey zbythniey gorączoſci ieſth rzecz zbythnie iadowitha FalZioł I 93b, +4b, III 40d; Gdźie much niechceſz mieć [...] á gdy ié wytruć chceſz/ náwierć omiegu z mlékiem SienLek 159; Aconitum, herba quae Cerberi spuma conspecta, venenum efficatissimum contraxit – Omięg Calep 18a; Cammaron – Omięg. Herbarum venenosissima, quae notiore nomine Aconitum appellatur. Calep 155b; Myophonon – Omięg. Herba est muribus exitialis Calep 685a; [á to zmiéſzawſzy z oliwą wino wypić/ á potym zwróćić/ ták pomaga przećiw Opium/ iádowitym źiołam/ iáko Omiągowi/ Swiniéj wſzy/ zkiśnieniu w żołądku mléká. UrzędowHerb 457b, 218a, 458a].
MŚ