[zaloguj się]
[pdf]

OMIESZKAŁY (2) part praet act

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w omieszkać); a jasne.

Fleksja
sg
m Gomieszkał(e)go
pl
I m omieszkałymi
f omieszkał(e)mi

sg m G omieszkał(e)go (1). ◊ pl I [m omieszkałymi.] f omieszkał(e)mi (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVII w. w innym znaczeniu.

W funkcji przymiotnika: Ociągający się, powolny (2): A my też co ſie Rycerſkimi ludźmi zowiemy/ [...] iżbychmy wżdi w prętſzey gotowośći niż s tymi omieſzkáłemi wiciámi/ gdyby ná nas gwałt iáki przyſzedł/ ſpráwieni á poſthánowieni byli. RejZwierc 187v; [GilPos 65v].
Zwrot: »czynić [kogo ku czemu] omieszkałego« (1): A to dla mgłoſci ſwego przyrodzenia ktore iego cżyni ku każdey rzecży omieſzkałego. GlabGad M4v.

Cf OMIESZKAĆ

MŚ