[zaloguj się]

OMIESZKAWANIE (1) sb n

Fleksja

G sg omieszkawaniå.

stp notuje, Cn, Linde brak.

Opóźnienie, zwłoka: Moras castigare, Z omieſzkáwánia káráć/ łáyáć. Mącz 415c.
[Wyrażenie przyimkowe: »bez omieszkawania«: zlecieliśmy [...] aby pisanim swym nam o tym znać bez omieszkawania dawali. AktaSejmikPozn 1587/69.]

Synonimy: wstrzymawanie, zwłoka.

Cf OMIESZKAWAĆ