[zaloguj się]
[pdf]

ROZŁĄCZAJĄCY SIĘ (1) part praes act

Fleksja

I sg n rozłączającym się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Z przeczeniem: trwale zespolony, niemożliwy do rozdzielenia (o dwojakiej – boskiej i ludzkiej – naturze Chrystusa):
Wyrażenie: »złączenie nierozłączające się«: Bo tu wżdy Bog [...] zſtąpił/ nie będąc z cżłowiekiem złącżony złącżeniem iuż nierozłącżáiącym ſię: á wſtąpił tám záś Bog y cżłowiek/ iuż w iednę oſobę złącżony/ iáki nigdy przedtym w niebie nie był/ áni też táki z niego zſtępował. CzechEp 346.

Cf ROZŁĄCZAĆ SIĘ

PP