[zaloguj się]
[pdf]

OMYLON (39) part praet pass pf

omylon (23), omylony (16).

Pierwsze o jasne. ◊ W formach złożonych -on-. ◊ W formach niezłożonych: -ón- (4) Mącz (3), BiałKat, -on (1) SarnStat.

Fleksja
sg
mNomylón, omylony fNomylonå, omylóna nNomylon(e)
Gomylon(e)go G G
Iomylonym I I
pl
N m pers omyleni
I m omylonymi

sg m N (praed) omylón (21), omylony (2) KochPs, KochDz; -ón Mącz (3), -on (1) SarnStat, -(o)n (19). ◊ G omylon(e)go (1). ◊ I omylonym (1). ◊ f N (praed) omylonå (2) KromRozm II, RejPos, omylóna (1) BiałKat. ◊ n N (praed) omylon(e) (1). ◊ N pl m pers omyleni (9). ◊ I m omylonymi (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: omylon od kogo (4), przez kogo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. omylić.

1. Oszukany, wyprowadzony w pole (23): RejPs 49v; nyeomylna prawdá ktora áni kogo omylić/ áni od kogo omylona być nyemoże KromRozm II b2; Wznoſząc k niemu ręce ſwoye nigdym nie był omylon/ Owſzem Duchem iego ſwiętym záwżdy byłem pośilon. LubPs R5; Frustrari ab aliquo. Być oſzukan/ Omylón. Mącz 138b, 32c [2 r.]; bo pewnie zá omyłkę też omylon będzieſz RejAp 16; Stoymy mocno przy Pánu ſwoim á nie będzyem omyleni. RejPos 189 marg; Okázuiąc to káżdemu z nas/ iáko wierne ſerce/ ktore vprzeymie dufa iemu/ [...] nigdy omylone nie będzye w pocieſzeniu ſwoim. RejPos 254v, 272, 305; niewiáſtá ták zdrádliwie od mężá omylóná/ beſpiecznie wſzeteczną nierządnicą może być BiałKat 371; tylko wſzytkę ſwą nádzieię położyli w mocy á w obronie Páná ſwoiego/ [...] A pátrzayże pilno iáko nie byli omyleni. RejZwierc 265; Betrogen werden. Omylion być. Falli. Deludier. Calag 83b; ActReg 48; Tedy Herod widząc że był omylonym [videns quoniam illusus esset] od Mędrcow/ rozgniewał ſię bárzo WujNT Matth 2/16; SarnStat 50.

omylon przez co (1): ABy przez niewiádomość nowéy vſtáwy kto nie był omylon [Ne per ignoratam Constitutionem novam, quispiam colludi videatur JanStat 137] SarnStat 50.

omylon w czym (5): LubPs Tv; Ieſli obycżáiem tym ſzukáć będzyemy żywotá w Pánie Kryſtuſie/ nie będzyem omyleni w ocżekawániu náſzym. RejPosWstaw [1102]v; KochPs 195; StryjKron 195; Dzieie ſie to bowiem wielekroć/ iż kto ſie ná przyiacielá dobrze iego ſpraw y chęći ku ſobie nie ſprobowawſzy ſpuſzcża/ że w nádziei ſwey omylon bywa. Phil H3.

Szereg: »zwiedzion a omylon« (1): Pan widząc niewinność onego nędzniká/ iż ieſt zwiedzyon á omylon/ ácż mu iuż przyrzućił y ſkazał mu docżeśną śmierć [...] á wſzákoż zoſtáwił to [...] iż s cżaſem ſwjm záſię go ożywić miał RejPos 101.
2. Zawiedziony, rozczarowany (15): RejPs 221v, 44; W dzien vćiſku mego ſzukałem pilnie Bogá/ [...] á nie ieſtem omylon [et non sum deceptus] Leop Ps 76/3; RejPos 26; SkarJedn 46; Ale Midas gdy był tym od Bogá pocczony/ Ze nie miał/ być w ſwéy prośbie przezeń omylony: Wſzytko/ práwi/ Bóg może: á ia proſze oto/ Czego ſye kolwiek dotknę/ niechay będźie złoto. KochDz 106.

omylon na czem (2): A ia iſćie wnawięczſſem ſwem przeſtráchu nic inego niemyſlę iedno vćiekáć ſie ktobie nic wtem niewątpiąc że tám nináczem omylon niebędę. RejPs 83; Bo zmysły náſze omylić ſię bárzo łácno mogą/ ále ná słowie iego omyleni być niemożem. SkarŻyw 91.

omylon w czym (7): Cżaſu ſmutku mego ſzuchałom [!] pana Boga [...] á nie ieſtem w modlitwie mej omylon [et non sum deceptus] WróbŻółt 76/3; PAnie moy/ [...] proſſę ábych niebył omylon wmnimániu ſwoiem RejPs 43v; iż nigdy nie będzyeſz omylon w nádzyei ſwoiey. RejPos 257; iż nigdy nie będzye omylon w żadney ſpráwie ſwey od niego. RejPos 289v, 48, 213v, 282.

W charakterystycznych połączeniach: omylona nadzieja [czyja]; omylony w nadziei (nadziejach) (7), w mnimaniu, w modlitwie, w oczekawaniu, w pocieszeniu, w prośbie, w sprawie.

Szereg: »omylony a opuszczony« (1): A pewnie ták iáko ten cżłowiek ſwięthy/ nigdy nie będzyemy omyleni á opuſzcżeni w nádzyeiách náſzych. RejPos 282.
3. Niedotrzymany, zerwany (1):

W połączeniu szeregowym (1): A ten ſlub moy nigdy iuż tobie złaman/ zgwałcon/ áni omylon być nie może. RejPos 341.

Synonimy: 1. oszukany, zawiedziony; 2. zawiedziony; 3. niedochowany.

Cf NIEOMYLONY, OMYLIĆ

IM