« Poprzednie hasło: [OMYŚLENIE] | Następne hasło: OMYŚLIWAĆ » |
OMYŚLIĆ (3) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-).
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | omyślił | m pers | omyślili |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by omyślił |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | omyśl(o)no jest |
[fut 3 sg omyśli.] ◊ praet 3 sg m omyślił (1). ◊ 3 pl m pers omyślili (1). ◊ con 3 sg m by omyślił (1). ◊ [impers praet omyśl(o)no jest.].
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
- 1. Obmyśleć, zaplanować (1)
- 2. Zaopatrzyć, obdarzyć (2)
[omyślić co: Ale to tak omyſlono ieſt/ ku zwierzchniei wczaſznośći/ bo praca ludzka/ y żywot ten ćieleſny/ muſi rozność czaſow zachować. UstKościel 83. Cf omyślić co komu.]
[omylić co komu: A ktemu gdy im Pan Bog da to ſerce/ iże ná tym ſą kontenći co im ſpráwiedliwie Bog omyſli/ á o cudze nic niedbáią/ ſą to wielkie bogáctwá GilPos 281v.]
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): á iákoby w pokoiu żyć/ á żyć dobrże/ tego Krolowie oni wáśi nie omyślili GórnRozm L4.
Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.
Cf OBMYŚLIĆ, [OMYŚLENIE], OMYŚLON
AK