[zaloguj się]
[pdf]

OMYŚLIĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg pl
3 m omyślił m pers omyślili
conditionalis
sg
3 m by omyślił
impersonalis
praet omyśl(o)no jest

[fut 3 sg omyśli.] ◊ praet 3 sg m omyślił (1). ◊ 3 pl m pers omyślili (1). ◊ con 3 sg m by omyślił (1). ◊ [impers praet omyśl(o)no jest.].

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Obmyśleć, zaplanować (1):

[omyślić co: Ale to tak omyſlono ieſt/ ku zwierzchniei wczaſznośći/ bo praca ludzka/ y żywot ten ćieleſny/ muſi rozność czaſow zachować. UstKościel 83. Cf omyślić co komu.]

[omylić co komu: A ktemu gdy im Pan Bog da to ſerce/ iże ná tym ſą kontenći co im ſpráwiedliwie Bog omyſli/ á o cudze nic niedbáią/ ſą to wielkie bogáctwá GilPos 281v.]

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): á iákoby w pokoiu żyć/ á żyć dobrże/ tego Krolowie oni wáśi nie omyślili GórnRozm L4.

2. Zaopatrzyć, obdarzyć [kogo, co kim, czym] (2): Aby ią pan Bog omyſlił kraſnym ſynem/ Piękną dziewoią. LudWieś A3v; Burſę Ieruzálem zbudował murem/ y potrzebámi omiślił. BielKron 393v.

Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.

Cf OBMYŚLIĆ, [OMYŚLENIE], OMYŚLON

AK