[zaloguj się]
[pdf]

ONEROWANY (2) art praet pass pf

Oba o, e oraz a jasne.

Fleksja

pl N m pers onerowani (1). subst onerowané (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: onerowany od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zobowiązany (jakąś powinnością pieniężną lub moralną) [oneratus – obciążony Mącz 264b; Calep] [czym] (2): POdkomorzowie wedle ſtárégo zwyczáiu/ nie powinni przyśięgi czynić/ gdyż bywáią od nas onerowáni Fide, Conſcientia, et honore. SarnStat 458; Tym ſpoſobem áby wedle ordináciiéy téy/ dobrá té/ [...] niemogły bydź [...] álienowáné/ ábo długi/ opráwámi/ [...] onerowáné SarnStat 1048.

Synonim: obciążony.

Cf NIEONEROWANY

AK