« Poprzednie hasło: 2. ONŻE | Następne hasło: [OPACICA] » |
OPACI (3) ai
o prawdopodobnie jasne (tak w opacicha); a jasne.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
f | G | opaci(e)j | n | G | opaci(e)go, opaci(e)mu |
D | opaci(e)j | D | |||
A | opacią | A | opaci(e) | ||
I | I | opacim, opaci(e)m | |||
L | opaci(e)j | L | opacim |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | opacié |
A | subst | opaci(e) |
sg f [G opaci(e)j. ◊ D opaci(e)j.] ◊ A opacią (1). ◊ [L opaci(e)j. ◊ n G opaci(e)go. ◊ D opaci(e)mu. ◊ A opaci(e). ◊ I opacim, opaci(e)m. ◊ L opacim.] ◊ pl N subst opacié (1). ◊ A subst opaci(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
W połączeniach szeregowych (2): Vrádźili w then cżás ſłużebne przyiąć/ [...] ktorzy pothym ziechawſzy s polá/ Biſkupie/ Opáćie Kánonicże wśi łupili/ bo krolá nie było w źiemi/ w Litwie był. BielKron 401v; Item Przedmieſzczánié ná przedmieśćiu mieſzkáiący máią ſie ſkłádáć/ ták iáko niżéy opiſano będźie. Item/ miáſteczká álbo wśi mnieyſzé Opáćié Kláſztorné/ etć. SarnStat 972.
W charakterystycznych połączeniach: moc i folga opacia (-e), pieczęć, przijachanie, rozkazanie, skazanie, ustawa, wola (2), wsi (2); z dozwoleniem opacim (2), przyzwoleniem (3), pod świadectwem opacim.
»laskę opacią porzucić« = zrzec się godności, urzędu opata (1): ſzedł [opat Klassyński] do Arcybiſkupá y Krolá y przed nim laſkę Opáćią porzućił/ y klaſztor im puśćił. SkarŻyw 573.
»kapituła opacia« = kolegium starszych zakonników przy klasztorze stanowiące radę przyboczną opata: tham wkapitulie opacziei liſthi ſpouiathow maią bicz czithane. StatNorb 328; A przeczcziwſzi im liſth kapituli vielkiei albo opacziei. Moczą boſką i onei kapituli vielkiei maią przikazacz StatNorb 407.]
»laska opacia« = insygnium władzy opata – pastorał (1): SkarŻyw 573 cf »laskę opacią porzucić«.
BK