[zaloguj się]

OPANOWIENIE (?) (1) sb n

Fleksja

A sg opanowieni(e).

stp, Cn, Linde brak.

Ogarnięcie władzą, zawładnięcie: obiemá [Dawidowi i Mesyjaszowi] iednáko Bog żądáć od śiebie każe dźiedźictwá/ y kráiow świátá w opánowienie [możliwa też lekcja: opanowanie]. CzechEp 287.

Cf OPANOWANIE

IM