[zaloguj się]
[pdf]

OPATROWAĆ SIĘ (8) vb impf

sie (7), się (1).

Oba o oraz oba a jasne.

Fleksja
inf opatrować się
indicativus
praes
sg
1 opatruję się
3 opatruje się
conditionalis
pl
3 subst by się opatrowali

inf opatrować się (2). ◊ praes 1 sg opatruję się (4). ◊ 3 sg opatruje się (1). ◊ con 3 pl subst by się opatrowali (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Zabezpieczać się, przewidywać, rozpatrywać; prospicere (sibi) Mącz, Cn; consulere, praecavere Mącz; providere sibi, munire se Cn (4): Praecaveo, Wyſtrzegam ſie/ opatruyę ſie Mącz 42a, 406b.

opatrować się na co (2): In longitudinem consulere, Opátrowáć ſie ná dalą. Mącz 63c, 406b.

2. Zaopatrywać się [w co] (1): Aquor – W wode ſzie opatruię. Calep 86a.
3. W funkcji strony biernej (3):
a. Być zapewnianym, dostarczanym (2):

opatrować się z czego (1): Aby zdobr Krolewſkich potrzeby śię Coronne/ y Máieſtátu Krolewſkiego opátrowáli/ bez Poborow cżęſtych/ y gnąbienia poddánych BiałKaz K4v.

opatrować się za co (1): potrzebá [...] nie máłéy ſummy pieniędzy/ zá któréby ſie ludźie prziymowáć y inſzé potrzeby do tákiéy woyny należącé opátrowáć mogły SarnStat 440.

b. Być zagwarantowanym [komu ze zdaniem podmiotowym] (1): VKazáli tákże liſt náſz [...] którym opátruie ſie im to: áby Kupcy y Furmáni nie ná Kęty/ [...] ieźdźili: iedno ná Oświęćim SarnStat 967.

Synonim: 1. przestrzegać się.

Formacje współrdzenne cf PATRZYĆ.

AK