[zaloguj się]
[pdf]

1. OPIERANIE (2) sb n

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-); pierwsze e oraz a jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N opierani(e)
G opierani(a)

sg N opierani(e) (1). ◊ G opierani(a) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. oprzeć się.

1. Ociąganie się, wzbranianie, zatrzymanie (1): Tergiversatio, Opieránie/ trwożenie/ ſpachnienie/ podánie tyłu. Mącz 450a.
2. Stawianie oporu; nisus, obluctatio, renixus, reluctatio Cn (1): Iezu ktorys ſie wieſdz dopuſcił przez opierania thym kthorzy cie choieli [!] żepchnąć. ſmi. ſie nad nami. TarDuch B5.

Synonim: 1. spachnienie.

Cf 1. OPIERAĆ, OPIERAĆ SIĘ

TG