[zaloguj się]
[pdf]

OPIERZCHNĄĆ (3) vb pf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg
3 m opierzchł

fut 3 sg opierzchnie (2). ◊ praet 3 sg m opierzchł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Obsypać, oprószyć się [czym] (1): Obrutus nivibus pruinisque Opierzchł opadł śniegiem/ y ſrzonem. Mącz 361d.
2. Rozlecieć się na wszystkie strony, pierzchnąć (2): [Świni pysk] ma głowkhi koſmate/ á gdy ie wezmieſz w rękę á dmuchnieſz nanie/ tedy on mech opierzchnie á głowka zoſtanie iakoby mnich FalZioł I 92c; NIekthorym ludźiom pierzchnie ſkorá ná płći: á wſzákże gdy ſye ná twarzy/ álbo gdźie kolwiek po nágich członkoch dźieie/ tedy ſámo opierzchnie: ále gdy w głowie álbo w brodźie/ tedy wypierzchnąć niemoże/ áż muśi wytrzeć álbo wyczoſáć SienLek 48v; [Piérſzeń/ Ptarnica od pierzchnienia kwiátu podobno ták zową/ bo kwiát wnet opierzchnie. SienHerb L#c].

Synonimy: 1. obsypać, 2. odejć, rozlecieć się.

Formacje współrdzenne cf PIERZCHAĆ.

Cf [OPIERZCHNIENIE], OPIERZGNĄĆ

TG