[zaloguj się]
[pdf]

OPLUNĄĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf oplunąć

inf oplunąć (1). ◊ part praet act oplunąwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Opryskać śliną, splunąć na co [co] (2) : Miał też w ſobie [Jagiełło] wiele obycżáiow máćierzyńſkich około cżárow/ [...] w podnoſzenie Bożego ćiáłá cokolwiek około ſiebie nálazł bliſko/ tho żmiął y zwinął/ oplunąwſzy y zárzućił. BielKron 387.
Zwrot: »ręce oplunąć« [w celu pewniejszego uchwycenia] (1): Nuż poſlie pomozwa ſobię Ty mnie wiernie/ ya też tobie Boć trzeba ręczę oplunacż Nyż ten bałwan wagę wſſunacż RejKup cc6.

Formacje współrdzenne cf PLWAĆ.

AW