[zaloguj się]

OPLUSNĄĆ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m oplusnął

[fut 3 sg opluśnie.]praet 3 sg m oplusnął.

stp brak, Cn s.v. pluskam, Linde także XVII w.

Opryskać, pokropić co, ochlapać; aspergere, spargere Cn [kogo, co]: Oćieſki Kanclerz koronny/ dźiwnie ſie o to gniewał/ kto v iego ſtołu iedząc obrus kiedy opluſnął. KochAp 8; [W Przemyſlu go [konia] to dworak ieden w niem vſzkodźił. Iádę w miáſto/ ten iſty ſtał poblizu drogi W iedwabiu/ á w ſáfian świeży obſzył nogi. Opluſnie go ten márchá/ á ieſcze do tego/ Błotnym ogonem przetnie przez gębę ſámégo. Albertus A2v (Linde)].

Formacje współrdzenne cf PLUSKAĆ.

Cf [OPLUŚNIENIE]

AW