[zaloguj się]
[pdf]

OPLWAĆ (4) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg pl
1 m opłwåłem m pers
3 m oplwåł m pers oplwali

praet 1 sg m opłwåłem (1). ◊ 3 sg m oplwåł (1). ◊ 3 pl m pers oplwali (1). ◊ part praet act oplwåwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. oplunąć.

1. Spryskać śliną (1):
Zwrot: »oplwać ręce« [w celu pewniejszego uchwycenia] (1): A przeto kto chce bogáty być/ Oplwawſzy ręcże trzebáć robić BierEz I2.
2. Napluć na kogo, na co, zbeszcześcić (3): Perdespuo – Oplwałém. Calep 776b.

oplwać kogo, co (2): BielKron 369; Mogę rzéc/ żem był trafił na czyſtą goſpodę. Bo mię w niéy goſpodarze máło nie oplwáli/ A gośćie záśię ná mnie pieniądze wygráli PudłFr 38; [Dla cżego dobry náucżyćiel/ wyele ma cżynić/ wyele też ma wyćierpieć/ iáko Ariſtippus on philoſoph/ gdy go Dioniſius opplwał/ ſnádnye to ná ſobye znośił. LorichKosz A2 (Linde)].

Szereg: »oplwać i podeptać« (1): [Pruski Mistrz] wyiął z puſzki ſrebrney Boże ćiáło/ rzućił ná źiemię oplwał y podepthał/ mowiąc ku więźniom: Gdzie ieſth theraz waſz Bog iż wam nie pomoże? BielKron 369.

Formacje współrdzenne cf PLWAĆ.

Cf OPLWAN

AW