[zaloguj się]
[pdf]

OPŁAKAWANIE (5) sb n

o oraz wszystkie a jasne; tekst nie oznacza -é.

Fleksja
sg
N opłakawani(e)
G opłakawaniå
D opłakawaniu

sg N opłakawani(e) (3). ◊ G opłakawaniå (1). ◊ D opłakawaniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Obżałowanie; wylewanie łez nad kimś lub nad czymś (5): Lamentabilis mulierum comploratio, Lámentliwe niewieście opłákáwánie. Mącz 306a.

opłakawanie kogo, czego (3): Naenia, Opłákáwánie vmárłego/ Pioſnká pogrzebna. Mącz 240c, 116a, 306a.

Wyrażenie: »godny opłakawania« (1): Deplorandus, Godny opłákáwánia/ Obżáłowánia. Mącz 306b.
Szereg: »opłakawanie, (a) obżałowanie« (3): Náyemna niewiáſtá ku opłákáwániu á obżáłowániu cziey ſmierćy yáko v Ruśi y v Litwy był obyczay/ który yeſzcze niektorzy záchowawáyą Mącz 116a, 306a, b.

Synonim: obżałowanie.

Cf OPŁAKAWAĆ

TZ