« Poprzednie hasło: OBŻAŁOWAN | Następne hasło: OBŻAŁOWANY » |
OBŻAŁOWANIE (11) sb n
Oba o oraz drugie a jasne; -ża- (9), -żå- (2); -ża- : -żå GroicPorz (3:1), Mącz (2:1); e z tekstów nie oznaczających -é.
sg | |
---|---|
N | obżałowani(e) |
G | obżałowaniå |
D | obżałowaniu |
A | obżałowani(e) |
I | obżałowaniém, obżałowanim |
sg N obżałowani(e) (1). ◊ G obżałowaniå (4). ◊ D obżałowaniu (1). ◊ A obżałowani(e) (2). ◊ I obżałowaniém (2) UstPraw, SarnStat, obżałowanim (1) GroicPorz; ~ -ém (1), -(e)m (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
- 1. Oskarżenie, obwinienie (8)
- 2. Lament, opłakiwanie (3)
obżałowanie na kogo (2): Apoſtoł náucza: (Ná kápłaná nie przyimuy obżáłowánia/ iedno zá zeznánim dwu ábo trzech świádkow.) SkarKaz 607b, 6b.
W połączeniu szeregowym (1): Táka ſpráwá przywołánia/ przypowiádánia/ y obżałowánia/ będźie przes cáłą godźinę. GroicPorz nv.
Wyrażenie przyimkowe: »za obżałowaniem« (3):
»za obżałowaniem strony« (2): UstPraw K2; SCrutinium álbo pytánie o zábićié zá obżáłowániém ſtrony [post proclamationem partis JanStat 616]/ Woiewodá káżdy w Woiewództwie ſwoim czynić ma SarnStat 611.
Synonimy: 1. obwinienie, oskarżenie; 2. opłakawanie.
Cf OBŻAŁOWAĆ, OŻAŁOWANIE
DDJ