[zaloguj się]
[pdf]

OPPONOWAĆ (1) vb impf

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w opponować się).

Fleksja
imperativus
sg
2 opponuj
conditionalis
pl
2 m pers byście opponowali

[imp 2 sg opponuj.] ◊ con 2 pl m pers byście opponowali.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przeciwstawiać [oppono – Zasadzam, zastawiam, sprzeciwiam się Mącz 31b; – zasadzam Calep] [czemu]: A iż na tym nawięcej należy, abyście wszyćko dobre jej [R.P.] obmyśliwając przestrzegali a zabiegali i jeśli tego potrzeba, opponowali wszyćkiemu Diar 33.

[opponować co komu: Tedy y ty/ gdy ſztuki ſwe wypráwowáć/ gdy ćię do dźiwnych rzecży/ niewiáry/ wątpliwośći/ roſpácży/ przywodźić będźie cnotka ten: Słowoſz Boże mu opponuy/ tym ſię broń. ArtTanat Hv.]

Synonimy: przeciwiać się, sprzeciwiać, sprzeciwiać się.

Formacja współrdzenna: opponować się.

IM