OPRAWIACZ (2) sb m
Fleksja
N sg oprawi(a)cz (2).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu w innym znaczeniu.
Ten, kto zawodowo zajmuje się naprawianiem (2): Refector – Oprawiacz. Calep 904a; Sarcinator – Ten ktori ſzati opprawią, opprawiacz, partacz. Calep 946a.
Synonimy cf OPRAWCA.
Cf OPRAWCA
JB