[zaloguj się]
[pdf]

ROZMĄCONY (8) part praet pass pf

rozmącony (5), rozmącony a. rozmącon (3).

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNrozmącony fNrozmącon(a)
A Arozmąconą
pl
N subst rozmącon(e)

sg m N rozmącony (3). ◊ f N rozmącon(a) (3). ◊ [A rozmąconą.] ◊ pl N subst rozmącon(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozmącić.

Rozmieszany, rozrobiony płynną substancją (8): Cinnus, Wárkocz/ też/ zmieſzánie romáyitych rzeczi/ Rozmącony trunek. Mącz 54b.

rozmącony czym (1): ZLé kroſty léczy popioł z łáśiczki vpalony/ á krwią łáśiczą rozmącony SienLek 129v.

rozmącony z czym (4): Też cżarna Halena z oczthem winnym rozmączona, ſwierzb ktory bywa na ręku miedzy palczmi wyſuſza FalZioł III 2c, III 3c, V 81; Apomeli – Miod z wodą rozmączoni. Potus confectus ex maceratis aqua favis, medium inter mulsum et oxymeli locum obtinens Calep 82a.

rozmącony w czym [= w cieczy] (3): Też Caſſija z miodkiem Rozmączona w wodcze Izopowey, átym ſobie vſta płokać gargarizuiącz/ ſliniogorz roſpądza FalZioł III 3c; á tym ſobie licze pomazuy [...]/ á pothym wodą w kthoreyby otręby były rozmączone: vmyway licze FalZioł V 89, I 125a.

[rozmącony w czym [= w naczyniu]: Miey z ſobą glinkę ábo iáką inſzą fárbę w nacżyniu rozmąconą/ bież do ſtoku álbo do wody, gdźie widaſz pſzcżoły pijące/ pokroṕ ie po grzbiećie Cresc 1571 596.]

Cf ROZMĄCIĆ

KO