[zaloguj się]
[pdf]

[OPRYCZNY ai

Fleksja

G sg n opryczn(e)go.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. opriczny.

Szczególny, specjalny (ze strus. опричьный): [mówi ks. kijowski Jaropołk w r. 1134:] ktorzy [poddani książąt ruskich], ácz służbie niewolney przywykli/ y bez oprricznego [!] pánowánia zwierzchnośći przełożonych [bez oprycznego panowania zwierzchnośći przełożonych StryjPocząt 119] żywotá ſwego porządnie prowádzić niemogą/ wſzákże iáko im przykry poſtępek y wyrozumienie tey służby ieſt/ ſámi widzicie StryjKron 213 (Linde s.v. opriczny).

Synonim: osobny.]

MK