[zaloguj się]

OPRZĄŚĆ (3) vb pf

Fleksja

inf oprząść (3).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przędąc zużyć określoną ilość przędziwa; czasem przenośnie: wywiązać się ze swych obowiązków (3):
Zwrot: »kądziel (swą) oprząść« = pensum facere a. conficere Mącz (3): Absolvere pensum, Kądźiel ſwą oprząść obrokowi ſwemu doſić vczinić. Mącz 400d, [114]d, 288a.

Formacje współrdzenne cf PRZĄŚĆ.

Cf OPRZĘDZIENIE

MF