« Poprzednie hasło: OPRZENIE | Następne hasło: OPRZĘGAĆ » |
OPRZĘDZIENIE (1) sb n
Fleksja
D sg oprzędzi(e)niu.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Zużycie określonej ilości przędziwa; przen: Lacheſis ná krężel náwijaſz/ Hydrą iádowitą powijaſz. Kądźiel wiekomierną ſwym śioſtrom gotuiąc/ Ku oprzędźieniu rok záwity miánuiąc. KlonŻal C4v.
Cf OPRZĄŚĆ
MF