Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZMIERCA

Następne hasło: (ROZMIERNOŚĆ) »

ROZMIERNIK (2) sb m

Tekst oznacza pochylenia niekonsekwentnie; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja

	sg	pl
N	rozmiernik	rozmiernicy

sg N rozmiernik (1). ◊ pl N rozmiernicy (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Ten, kto dokonuje pomiarów gruntów, geometra (2)

Ten, kto dokonuje pomiarów gruntów, geometra (2): Mensores, Appellantur agrorum finitores – Rozmiernici. Calep 658b; Metator – Rozmiernik, wimierca. Calep 659a.

Synonimy cf ROZMIERCA.

Cf MIERCZY, MIERNICZY, MIERNIK, POMIERNIK, ROZMIERCA, ROZMIERZACZ, WYMIERCA, WYMIERNIK