[zaloguj się]
[pdf]

OSCHŁY (5) part praet act

o jasne.

Fleksja
sg
mNoschły fN
A Aoschłą
pl
N subst oschł(e)
A subst oschł(e)
L oschłych

sg [m N oschły.] ◊ f A oschłą (1). ◊ pl N subst oschł(e) (2). ◊ A subst oschł(e) (1). ◊ L oschłych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

1. Który wysechł, pozbawiony wilgoci (2): Plerwſzego dniá Pan Bog [...] wody ná iedno mieyſce zgromádźił/ y źiemię oſchłą od nich oddźielił. BielKron A5v; [oſchły Aridus torridus. Volck Ppp3].
W przen (1): Y ſnadz opák obráca nádzieie ludzkie/ ábowiem tem/ ktorzi ſámi ſiedzieli wdomiech opuſtoſſáłych rozliczną ie czeládzią nápełnia [...]/ á ty ktorzy oniem [o Panu] máło wiedzą oſtáną ná oſchłych mieſcach/ ná wielkich niedoſtátkoch ſwoich. RejPs 97v.
2. Zeschły, uschnięty (3): Duracina cerasa, Oſchłe wiśnie/ które ták ná gáłęziách aż do źimy zoſtawiáyą/ álbo w piecu lubo ná słońcu popiekayą. Mącz 98b.
Wyrażenie: »oschłe gałęzie (a. gałązki)« (2): Surculo, Niepotrzebne á oſchłe gáłąski obćináć. Mącz 435c; a to ſie wſzytko otrząſnie s ſciebie [!]/ iáko gdy wiátr otrząſnie liſcie z drzewká onego [zielonego]/ á zoſtáną oſchłe gáłęźi iego. RejPos 39v.

Synonimy: 1. suchy, wyschły; 2. suchy.

Cf OSCHNĄĆ

MŚ