OSCHNĄĆ (27) vb pf
o jasne.
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
osechł, oschnął |
m pers |
|
f |
oschła |
m an |
|
n |
|
subst |
oschły, oschnęły |
imperativus |
|
sg |
3 |
niech oschnie |
conditionalis |
|
sg |
3 |
m |
by osechł |
inf oschnąć (2). ◊ fut 3 sg oschnie (9). ◊ 3 pl oschną (2). ◊ praet 3 sg m osechł (3), oschnął (2); osechł BibRadz; oschnął RejZwierc; osechł : oschnął RejAp (2:1). f oschła (1). ◊ 3 pl subst oschły (4), oschnęły (1) LubPs. ◊ plusq 3 sg m osechł był (1). ◊imp 3 sg niech oschnie (1). ◊ con 3 sg m by osechł (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Stać się suchym, wyschnąć, pozbyć się wilgoci;
(ex)siccari Vulg; arescere PolAnt (27):
Pſa parſzywego krwią wołową ſwieżą vlecży, gdi iuż na nim krew oſchnie omywſzy ługiem zaſię krwią mazać. FalZioł IV 5c,
V 117v;
Y otworzywſzy Noe dách Korabiá wyglądnął y vzrzał iż oſechł był wierzch ziemie. Leop Gen 8/13;
BibRadz Gen 8/13;
Egipciánie dowodzili tym iż v nich kráiná ciepleyſza/ przeto rychley oſchłá po powodzi BielKron 8v;
potym námaż mu [koniowi] nogi od kopytá áż do połbokow/ ták że niech oſchnie śierść ná nim SienLek 190v,
64,
148,
190v;
Strum D2;
ták iſz mu ſię/ iáko mowi S. Dawid/ łzy iego chlebem ſtawáły wnocy y we dnie/ á iágody iego nigdy nieoſchły SkarŻyw 291.
W połączeniu szeregowym (1): Thrzćiná y ſitowie powiędną/ obnaży ſie łożyſko potokowe od ſtoku ſwego: y káżde oſianie wilgotne oſchnie/ vwiędnie/ y nie będzie [omnis sementis irrigua siccabitur, arescet et non erit]. Leop Is 19/7.
Fraza: bibl. »oschły wody« = opadły wody [szyk zmienny] (2): Y wypuśćił Kruká/ kthory wyſzedſzy záſię ſię wroćił/ aż wody oſchły [arescerent aquae] ná źiemi. BibRadz Gen 8/7, Gen 8/13.
W przen (13):
Lácnieyć ſie wżdy oſuſzyć/ choć kto zmoknie w wodzie. Ale kto ſie w niecnocie/ po vſzy ochynie/ Iuż ten nigdy nie oſchnie/ iuż ták mokro zginie. RejZwierz 68v,
A5v;
Támże potym Ian ſwięthy piſze/ iáko widział onego márnego ſmoká iáko oſchnął waláiąc ſie ná piaſku/ y iáko zemdlona ieſt moc iego. RejAp BB4,
104v,
105v,
106;
Nádzieią Noe oſchnął z okrętem ná wyſokich gorach gdy gołębicżkę z okrętu wypuśćił [...]/ thedy iż chociay wiárą pływał/ iednák przedſię nadzieią oſuſzon. RejZwierc 129;
A owi zasię ktorzy przywiedli byli nahak Rptą, ani zto animuszu miec będą, aby nie dawszy pierwszemu oschnąc znowu co zasię ⟨mogli⟩ vwielu ActReg 135;
[Pibrak záśię drugi Poſeł inſzą drogą iechał [...]: iednák gdy [...] wźiął pewną ſpráwę że iuż Polacy koniecżnie ná tym ſą iákoby innego Páná obráli/ nie doieżdżáiąc do Polſki ták z onemi pieniądzmi y poſelſtwem oſchnął. BielKron 1597 721 (Linde)].
Frazy:
[»jeszcze inkaust [
na czym] nie osechł«:
jeszcze inkaust na przywilejach na unią uczyniony nie osechł PismaPolit 353.
] »oschły oczy« [szyk zmienny] (3): Mnięć wiecżnie nie oſchną ocży Sercze dobrze nie wyskocży Czo o tym pomyſlę ſobie Nie ſmiem weyrzeć woczy tobie RejJóz G8; LubPs B5; Ale ty płákác nie będźieſz/ boć iuż oſchły ocży/ Iuż ſię gorąca łzá z głowy zá łzą nie potocży. Iużeś w licżbie nieśmiertelnych duchow KlonŻal D4.
Zwroty: »nie oschnąć z potu« =
stale uciążliwie pracować (
1):
Iák ośieł chłopek nigdy bez kłopotu/ Nie oſchnie z potu. KlonFlis C4.
»na Wiśle [= w czasie wylewu wiosennego] oschnąć« (1): Młynarz gdy ná wiśle oſchnie prze niedoyźrzenie ſwe/ álbo co tákiego przypádnie/ coby ſam mogł zrobić/ nie ma mu tego Vrzędnik pomagáć ludźmi. GostGosp 60.
Formacje współrdzenne cf SCHNĄĆ.
Cf OSCHŁY, OSCHNIENIE
MŚ